Haftasonu gezmeye gittik.Cumartesi sabah yola çıktık öğlen saatlerinde Amasra'ya vardık.Bıcırık yolda beklemediğim bir usluluk sergiledi,yolculuğun son 2 saati uyudu:-)
Pek içaçıcı olmayan otelimize yerleştik.
Amasra'da doğa on numara fakat yapılaşma bir o kadar kötü.Hani tüm binaları yıkıp yeniden yapası geliyor insanın.Nedendir acaba yaz sezonu kısa olduğu için mi çok dikkat edilmiyor ki.
Bir de yaz olmasından dolayı kalabalıktı.Daha önceki gidişimde çok sevmiştim,sakindi,doğa güzellikleri ile daha içiçe olmuştum sanırım o yüzden...
Bıcırık çok eğlendi tabii,karşımıza çıkan parkta 2 saat hiç sıkılmadan keyiflice oynadık,sonra çekiciler çarşısını gezmeye çalıştık.Çalıştık diyorum çünkü bizim bıcırık dükkanlarda gördüğü herşeyi merak edip hepsini karıştırdı.
Rüzgar gülümüz,ceviz kıracağımız,tahta köpeğimiz oluverdi.Haklı çocuk tabii değişik ve ilgisini çekiyor ve ilgileniyor:-))
Ertesi gün denize bile girdi,kumdan kale yaptık ve Amasra maceramızı safranboluya doğru yola çıkarak bitirdik.
Navigasyon cihazımıza dedik ki hadi bizi götür Safranbolu'ya.Sırf ona güvenmek çok sağlıklı değilmiş,yolu birazda bilmek gerekiyor:-p Bayaa dolaşarak vardık Safranbolu'ya.
Dünya mirası şehri Safranbolu hakediyor bu ünvanı,keyifli memleket:-)
Hani 2-3 senede bir gelinesi bir yer...
Babamız sordu "Saranbolu'da yaşamak ister misin " diye.Uzun süreli değil ama keyif için yılda 1 hafta kadar yaşarım:-)Özel bir yer hani.
Kaldığımız han, Cinci Han (http://www.cincihan.com) 1645 yılında inşa edilmiş.Koskocaman taş bir han,kocaman avlusu bıcırık için de eğlenceliydi,istediği gibi koşturdu durdu,tabii kediyi hiç rahat bırakmadı ayrı:-)Hele gece çok keyif vericiydi avlusu,fonda hoş bir müzik ,hafif loş,havuzda ki şırıltı...
Han çarşının tam ortasında yer alması da avantaj.Bıcırık cevizci amca buldu çarşıda,ona çıraklık yaptı bir süre:-)Çuvaldaki cevizleri amcaya verip kırmasına yardımcı oldu:-)Amca oturduğu yerden kalkınca da "otuu otuu" diyerek adamcağızı sıkboğaz bile etti.
Tabii birde ön koltuk krizi yaşadık.45 dk arabayı yolun sağına çekip bekledik ki,küçük adamın şöför koltuğunda oturup oynama isteği bitsin diye:-)
Dönüş yolunda da hep uyudu bıcırık bizi hiç yormadı:-)
Keyif aldık biz bu gezimizden ama dönünce malum İstanbul sendromu yaşıyorum,ne olcak bilmem...
Merhaba Amasralı sayılırım,anneannemiz orada her yaz gideriz..Çocukluğumun yazları orada geçti...Eskiden o otellerin hiçbiri yoktu..Öyle güzeldi ki Amasra...Şimdi bana da insan kalabalığı geliyor sadece...Katılıyorum fikilerinize...Ama çok da üzülüyorum...Doğal olanı güzel olanı nasıl da mahvediyoruz...Tamam kısacık yaz sezonunda orası da kazanıyor ama olan Amasra'ya oluyor...Çeşmi Cihan beton oluyor,insan oluyor...
YanıtlaSil